Prestigeobject van een ridder
De torens van Bologna zijn gebouwd in de 12de en 13de eeuw en dragen de namen van de families die ze financierden. Het waren kostbare projecten, de bouw kon wel 10 jaar duren. Dat de ´Due Torri´ 50 meter verschillen, zou kunnen betekenen dat de familie Garisenda armer was dan de familie Asinelli. In elk geval hebben de Garisenda’s niet voldoende geïnvesteerd in een solide ondergrond. De toren, aanvankelijk 60 meter hoog, is inmiddels aardig verzakt en helt zo’n 3 meter richting het zuiden. Al in 1360 werd een deel van de wankele toren voor de veiligheid afgebroken. De toren van Asinelli werd gebouwd van 1109 tot 1119, hoogstwaarschijnlijk in opdracht van de edele ridder Gherardo Asinelli die naast de toren woonde. Onderaan de toren, waar vroeger een vesting was voor dienstdoende soldaten, verkopen nu ambachtslieden hun handwerk.
Liefde overwint alles
Volgens lokale bewoners is de Asinelli-toren helemaal niet gebouwd door de ridder Gherardo Asinelli; een legende doet de ronde die veel romantischer is. Op een dag zag een jongeman een prachtig meisje terwijl hij zakken grind vervoerde per ezel (‘asinelli’ is ‘ezels’ in het Italiaans). Smoorverliefd vroeg hij haar vader, een rijke edelman, om haar hand. Deze begon te schaterlachen en antwoordde: ‘Pas als je de hoogste toren van heel Bologna bouwt!’ Kort daarop vond de jongen een grote schat van gouden muntstukken, waarmee hij de bouw van de hoogste toren van de stad kon bekostigen. De toren van Asinelli werd de bruidsschat – en een mooi symbool van een alles overwinnende liefde.
